Διάπλους λίμνης Πλαστήρα (εμπειρίες & διαπιστώσεις)

Για 10η χρονιά κολυμβητές από διάφορα μέρη της χώρας μας έδωσαν ραντεβού στη λίμνη Πλαστήρα για να συμμετάσχουν στον κολυμβητικό διάπλου που οργανώνει ο Δήμος Πλαστήρα. Οι συμμετοχές ήταν κάτι πάνω από 50 και αξίζει να αναφέρουμε πως ο διάπλους είναι από τις πλέον σημαντικές αθλητικές εκδηλώσεις του Νομού μας. Παρόλα αυτά τα περιθώρια βελτίωσης είναι πολλά και θα πρέπει όλοι να συνδράμουν (φορείς, διοργανωτές, εθελοντές, χορηγοί) ώστε η συγκεκριμένη εκδήλωση να αναβαθμιστεί και να κάνει ένα βήμα πάνω από τον οικογενειακό χαρακτήρα που ήδη έχει αποτελώντας ένα αθλητικό γεγονός υψηλού επιπέδου. Πάντως δεν παύει να είναι μια σημαντική εμπειρία για τους συμμετέχοντες, ενώ οι διοργανωτές κάνουν ότι είναι δυνατό για να ικανοποιήσουν τους επισκέπτες, αφήνοντας σε όλους μια γλυκιά ανάμνηση…

Κάπου εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε την απουσία συμμετοχών συμπολιτών μας γεγονός που φέρνει στη μνήμη μου το στερεότυπο της λίμνης της ταβέρνας του ραχατιού και του καφέ. Δεν είναι μόνο έτσι όμως και από αυτή τη νοοτροπία θα πρέπει να ξεφύγουμε, προωθώντας υπαίθριες και αθλητικές δραστηριότητες και συνθέτοντας την εικόνα της λίμνης του ποδηλάτου, της πεζοπορίας, της κολύμβησης, της κοπηλασίας και των εκδηλώσεων. Και για να επικεντρωθώ στο ζήτημα της κολύμβησης (και επειδή τα πάντα είναι θέμα παιδείας) θα πω πως όταν έχεις μια μικρή πισίνα στην πόλη με 700 χρήστες κάτι πρέπει να κάνεις. Δεν είναι δυνατό να βλέπουμε τόσα γήπεδα ποδοσφαίρου με αχρησιμοποίητο νυχτερινό φωτισμό (δώσε μπάλα στο χωριάτη, και άφησέ τον να κοιμάται με τα τσαρούχια), και να μην σχεδιάζεις ένα κολυμβητήριο αντίστοιχο με τις ανάγκες της περιοχής. Δεν είναι δυνατό να διώχνεις τους ανθρώπους που κινούνται με αναπηρικά αμαξίδια από την πισίνα αφαιρώντας τους την πρόσβαση στους λουτήρες (και ύστερα λένε: μα δεν έρχονται στο κολυμβητήριο. ΑΦΟΥ ΕΣΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΠΩΣ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ?). Δεν είναι δυνατόν να έχει ώρες κοινού 12 με 3 το μεσημέρι… ποιος να έρθει? ΔΕΝ ΔΕΝ ΔΕΝ….Δεν είναι δυνατό να κάνουν ότι θέλουν 5-10 άνθρωποι σε χώρους που μας ανήκουν. Αι σι χτιρ… με καλή διάθεση ξεκίνησα και συγχύστηκα πάλι…