Άνεργη λόγω αξιοπρέπειας. Τελικά πιάσαμε πάτο.

Την Παρασκευή 26 Ιουνίου διάβαζα τον τοπικό τύπο και δεν πίστευα στα μάτια μου. Τέως εργαζόμενη στο Παυσίλυπο (δούλευε για 3 χρόνια ως σερβιτόρα και με την παλιά και την καινούργια διοίκηση), περίμενε να προσληφθεί, όπως οι υπόλοιποι 5 συνάδελφοί της που δούλευαν με το ίδιο καθεστώς μ΄ αυτήν. Περίμενε την πρόσληψή της αφού, όπως αναφέρει, και ο πρόεδρος της ΔΗΚΕΚ, ισχυριζόταν ότι «θα έπαιρνε όλους τους «παλιούς» αλλά και έτσι της είχαν υποσχεθεί προσωπικά και ο πρόεδρος της ΔΗΚΕΚ και ο δήμαρχος κ. Βερίλλης.

Το αντικειμενικό γεγονός είναι ότι ενώ όλοι ότι υπόλοιποι 5 συνάδελφοί της προσλήφθηκαν, η ίδια δεν έπιασε δουλειά. Τι ακριβώς συνέβη λοιπόν και η κυρία παραμένει άνεργη;. Η ίδια μας δίνει την εκδοχή της: «Η άρνησή μου να ενδώσω σε πιέσεις ήταν καθοριστική για να εξαιρεθώ και να με κοστίζει να παραμένω άνεργη».

Η εξήγηση αυτή δυστυχώς εμένα μου ακούγεται πειστική για τους εξής λόγους. α) Δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν πλεονάζουσα, αφού έγιναν και άλλες προσλήψεις. β) Δεν μπορούμε να πούμε ότι αποδείχθηκε ακατάλληλη αφού δεν δοκιμάστηκε καθόλου. γ) Δεν μπορούμε να πούμε ότι την θεωρούσαν εξ? αρχής ακατάλληλη αφού εάν ήταν έτσι δεν θα της έδιναν υποσχέσεις για πρόσληψη.

Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρώ ότι κάτι περίεργο αν όχι ύποπτο έγινε. Μια γυναίκα είναι δυστυχώς περισσότερο ευάλωτη σε πολλών ειδών πιέσεις. Η δημόσια καταγγελία δεν είναι εύκολη αφού απαιτεί τόλμη και τσαγανό. Η συγκεκριμένη (τέως) εργαζόμενη έκανε το καθήκον της. Το ζητούμενο όμως είναι να κάνουμε και εμείς το δικό μας καθήκον. Μέχρις στιγμής κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε να κάνει μια δημόσια δήλωση. Γιατί άραγε; Μήπως θεωρούμε το συμβάν ήσσονος σημασίας; Μήπως δεν θέλουμε να χαλάσουμε με τέτοια μικροπράγματα την εικόνα των τοπικών μας αιρετών; Θα το ψάξουν άραγε οι «αρμόδιοι», δηλαδή η διοίκηση του δήμου, το δημοτικό συμβούλιο, το εργατικό κέντρο, οη επιθεώρηση εργασίας. Θα ψαχθούμε και εμείς οι απλοί πολίτες που δεχόμαστε τέτοια νοσηρά φαινόμενα;. Θα συνεχίσουμε να δεχόμαστε τέτοιες ψυχοπαθολογικές συμπεριφορές των διάφορων τυχάρπαστων παραγοντίσκων; Θα συνεχίζουμε να δεχόμαστε να είμαστε στον πάτο που πιάσαμε;