Τέλος εποχής για τις σημερινές δημοτικές παρατάξεις;

Ρίξτε μια ματιά σε ένα κείμενο που μας έστειλε ο Γ. Βούζας: Με το νέο (εκλογικό) έτος 2010 κλείνει ουσιαστικά ο κύκλος της σημερινής διοίκησης του δήμου Καρδίτσας. Ο τελευταίος χρόνος δεν μπορεί να μας επιφυλάξει ευχάριστες εκπλήξεις, αν και δεν αποκλείονται οι δυσάρεστες. Σήμερα είναι γνωστό με μεγάλη ακρίβεια και το τι έπραξε και το τι δεν έπραξε η δημοτική αρχή. Συνεπώς μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα που θα μας οδηγήσουν στο τι πρέπει να κάνουμε ώστε η επόμενη τετραετία να είναι για τον δήμο Καρδίτσας καλύτερη από αυτή που διανύουμε.
Δεν θα κάνω εκτενή κριτική στα πεπραγμένα της σημερινής διοίκησης του δήμου, θα το αφήσω για ένα επόμενο άρθρο. Αυτό που νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον σήμερα είναι να εξετάσουμε πως διαμορφώνονται οι συνθήκες για την επόμενη ημέρα στον δήμο Καρδίτσας. Ας δούμε (με αντίστροφη σειρά εκλογικού μεγέθους) τις μεγαλύτερες παρατάξεις του δήμου μας:

1) Αυτοδιοικητική Αλλαγή με επικεφαλής τον κ. Μπουγουλιά: Αν και η Αυτοδιοικητική Αλλαγή διαθέτει ικανά στελέχη και μεγάλη εμπειρία στην αυτοδιοίκηση στην Καρδίτσα, η παράταξη αυτή σήμερα δεν εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο. Η Αυτοδιοικητική Αλλαγή στις ανακοινώσεις της διαφωνεί με τα πεπραγμένα της σημερινής διοίκησης του δήμου. Φοβάμαι όμως ότι στην πράξη η κοινή γνώμη θεώρησε ότι άσκησε αποσπασματική και ανώδυνη κριτική στον κ. Βερίλλη. Το γεγονός αυτό είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους η Αυτοδιοικητική Αλλαγή έχασε μέρος των κοινωνικών ερεισμάτων της καθώς και τη δυναμική που δημιουργούν οι καλές ιδέες πολλών στελεχών της.
2) Κίνηση Πολιτών Καρδίτσας με επικεφαλής τον κ. Παλαμιώτη: Είναι γνωστό ότι ο κορμός της Κίνησης αυτής είναι άτομα που ανήκουν στη ΝΔ και ειδικότερα άτομα που αντέδρασαν στην επίσημη γραμμή της ΝΔ να στηρίξει τον κ. Τέγο. Είναι ακόμα γνωστό ότι η αυτοδιοικητική προσωπικότητα του κ. Παλαμιώτη και η δυναμική του στήριξη στον κ. Βερίλλη (ακόμα και με γραπτές δηλώσεις) έδωσε στον τελευταίο τη νίκη. Για τη στήριξή του αυτή ο κ. Βερίλλης τίμησε τον κ. Παλαμιώτη προσφέροντάς του τη θέση του προέδρου της ΔΕΥΑΚ. Η αποδοχή της θέσης αυτής είχε σαν αποτέλεσμα την επισημοποίηση της συνδιοίκησης στο δήμο. Ήταν τόσο καθοριστική η στήριξη του κ. Παλαμιώτη στη διοίκηση του δήμου, που χωρίς αυτή είναι αμφίβολο αν θα κατάφερνε ο κ. Βερίλλης να βγάλει την τετραετία. Η συνδιοίκηση όμως αυτή με τον κ. Βερίλλη, με την οποία αρκετά στελέχη της «Κίνησης» είχαν διαφωνήσει, είχε αρνητικά αποτελέσματα για την «Κίνηση» αφού έχασε το θεσμικό της ρόλο με αποτέλεσμα σήμερα η κοινή γνώμη να την αντιλαμβάνεται περισσότερο σαν παράταξη της διοίκησης παρά της αντιπολίτευσης.
3) Νέα Καρδίτσα με επικεφαλής τον κ. Τέγο: Η παράταξη αυτή θα μπορούσε να είχε διαλυθεί την επομένη των δημοτικών εκλογών αφού, μετά την ήττα, τα δύο κόμματα που τη στήριξαν (ΝΔ και ΚΚΕ) είχαν ήδη στην ουσία αποφασίσει ότι δεν θα ξανασυνεργαστούν. Σε πείσμα όμως της αρνητικής συγκυρίας, η «Νέα Καρδίτσα» όχι μόνο δεν διαλύθηκε αλλά άσκησε σκληρή αντιπολίτευση, τόσο σκληρή που αρκετές φορές κατηγορήθηκε γι΄αυτό. Αν και ο κ. Τέγος είχε αναγκαστικά περιορισμένο ακροατήριο, όπως κάθε πολιτικός που ηττάται, πέτυχε να αναδείξει την τραγική διαχείριση του κ. Βερίλλη και ορισμένων συνεργατών του, καθώς και να αποκαλύψει πληθώρα θεμάτων που δεν θα γινόταν γνωστά στη κοινή γνώμη (golden boys της τηλε-ιατρικής, ΔΗΚΕΚ κλπ). Παρά ταύτα όμως η πολιτική συγκυρία εξακολουθεί να είναι αρνητική για την παράταξη του κ. Τέγου αφού κανένας πολιτικός χώρος δεν επιθυμεί την εκ νέου συνεργασία. Ήδη κάποια ονόματα από το χώρο της ΝΔ κάνουν την εμφάνισή τους.
4) Δημοτική Ανανέωση με επικεφαλής τον κ. Βερίλλη: Κάτω από άλλες συνθήκες ό μόνος σίγουρος υποψήφιος θα ήταν ο κ. Βερίλλης. Κέρδισε ανέλπιστα τις εκλογές του 2006 ενώ ο κομματικός χώρος που τον στήριξε, το ΠΑΣΟΚ, κέρδισε θριαμβευτικά τις εθνικές εκλογές. Τρείς είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του κ. Βερίλλη που απειλούν την εκ νέου υποψηφιότητά του.
α) Η κακή πολιτική του εικόνα: Σοβαρές πολιτικές και διοικητικές αδυναμίες και ανεπάρκειες βγήκαν στην επιφάνεια και έγιναν γνωστές και στους συνεργάτες του αλλά και στο ευρύ κοινό.
β) Η επιλογή ορισμένων συνεργατών του: Στις πολιτικές και διοικητικές αδυναμίες του κ. Βερίλλη προστέθηκαν και οι τραγικές επιλογές ορισμένων συνεργατών του που διοίκησαν με απαράδεκτο τρόπο. Υποθέσεις κακοδιαχείρισης στις οποίες ενεπλάκησαν στενοί συνεργάτες του απασχολούν σήμερα την ποινική δικαιοσύνη.
γ) Η κακή διοίκηση και η χαμένη τετραετία: Το αυτονόητο αποτέλεσμα της ανεπάρκειας της διοίκησης του δήμου ήταν να βιώσει η Καρδίτσα μια θλιβερή τετραετία. Τετραετία που χαρακτηρίστηκε από ανικανότητα, αδιαφάνεια, ρουσφέτια, κακοδιαχείριση, έλλειψη σοβαρού έργου, έλλειψη οράματος και προγραμματισμού, έλλειψη διεκδικήσεων, χαμένες ευκαιρίες.
Για τους παραπάνω λόγους νομίζω ότι οι περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν την εκ νέου υποψηφιότητα του κ. Βερίλλη αντί για αυτονόητη, προβληματική. Την άποψη αυτή εκφράζουν στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τα περισσότερα αυτοδιοικητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Η ανακοίνωση του κ. Βερίλλη ότι θα είναι ξανά υποψήφιος δεν έπεισε ούτε τους ίδιους τους συνεργάτες του δημοτικούς συμβούλους. Ήδη αρκετά ονόματα από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ (μεταξύ αυτών και σημερινοί δημοτικοί σύμβουλοι) εκφράζουν ανοιχτά τις προθέσεις τους να ηγηθούν δημοτικής παράταξης στον διευρυμένο δήμο Καρδίτσας.

Συμπέρασμα.
Από την παραπάνω προσέγγιση είναι νομίζω φανερό ότι οι σημερινές δημοτικές παρατάξεις δεν έχουν δυναμισμό, κοινωνική αποδοχή, ή, ενδεχομένως κάποιες, λόγο ύπαρξης. Όσο και να προσπαθήσουν να παρουσιάσουν “έξυπνες” εξαγγελίες ή ενδιαφέροντα προεκλογικά προγράμματα, δεν πείθουν, αφού η πράξη τους έχει αποκαλύψει το πραγματικό τους πρόσωπο και τις πραγματικές τους δυνατότητες.
Δεν ξέρω αν το σκηνικό με τις συγκεκριμένες δημοτικές παρατάξεις παραμείνει αμετάβλητο. Θεωρώ όμως ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να παραμείνει το ίδιο. Με τις ίδιες παρατάξεις και ίδιες ιδέες θα έχουμε μια επανάληψη της θλιβερής τετραετίας που διανύουμε και αυτό δεν το αντέχει η Καρδίτσα. Νομίζω ότι η κοινή γνώμη αναζητά νέες αντιλήψεις, νέα φιλοσοφία για τη διοίκηση του δήμου και φυσικά νέα πρόσωπα.

Οι νέες δημοτικές κινήσεις.
Αν όντως οι σημερινές δημοτικές παρατάξεις πρέπει να αλλάξουν, γεννάται εύλογα το ερώτημα: Πως θα προκύψουν οι νέες κινήσεις; Οι λύσεις είναι δύο.
α) Η πρώτη λύση, δοκιμασμένη και για ορισμένους μόνη ρεαλιστική, είναι να προτείνουν τα κόμματα τους υποψηφίους τους και ο “αρχηγός” να αναζητήσει τους συνεργάτες του από τα μέλη και τους φίλους του κομματικού μηχανισμού.
β) Η δεύτερη λύση, πιο οραματική και ενδιαφέρουσα κατά τη γνώμη μου, είναι τα κόμματα να αφήσουν την τοπική κοινωνία να επιλέξει πρόσωπα, δηλαδή να μη δώσουν χρίσματα, δίνοντας έτσι νέες προοπτικές στην άσκηση της πολιτικής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Χωρίς χρίσματα θα μπορέσουν να συνεργαστούν άτομα που νοιάζονται για την πόλη με ανιδιοτέλεια και σοβαρότητα και που έχουν συναντίληψη για τις αρχές διοίκησης, για το πρόγραμμα δράσης και για τον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων της πόλης. Άτομα που δεν χρειάζεται να ανήκουν στο ίδιο κόμμα, μην πω ότι είναι απαραίτητο να μην ανήκουν σε ένα μόνο κόμμα, αφού σοβαροί και ανιδιοτελείς δημότες υπάρχουν σε όλα τα κόμματα.
Η δεύτερη αυτή λύση είναι πολύ πιο δύσκολο να υλοποιηθεί γιατί πρωτίστως προϋποθέτει την ύπαρξη αρκετών δημοτών αποφασισμένων να συγκρουστούν αν χρειαστεί με κομματικές επιλογές και εντολές. Οι δημότες αυτοί θα πρέπει να βρουν ένα τρόπο να συντονιστούν, να συνευρεθούν και να συζητήσουν, πράγμα αρκετά δύσκολο γιατί δεν τους ενώνει καμία οργανωτική δομή. Η δυσκολία αυτή μεγαλώνει όταν αναφερόμαστε σε μεγάλες διοικητικές δομές όπως αυτές που θα δημιουργήσει ο Καποδίστριας ΙΙ (σημερινός Καλλικράτης). Στην περίπτωση όμως που μια τέτοια λύση μπορέσει να υλοποιηθεί, θα ενεργοποιηθεί ένα σοβαρό ανθρώπινο δυναμικό της πόλης μας που σήμερα το απωθεί και το καταπνίγει η μετριοκρατία, η ρουσφετολαγνεία, οι πελατειακές σχέσεις και η διαπλοκή που βιώνουμε καθημερινά. Και ίσως γι΄αυτό και μόνο να αξίζει την προσπάθεια.