Σκηνές από το Δημοτικό μας Συμβούλιο (και όχι από ταινία δράσης...)

Μόνο ξύλο δεν είχαμε δει στο δημοτικό μας συμβούλιο και αυτό κόντεψε να γίνει την περασμένη εβδομάδα. Φαίνεται πως οι δημοτικοί μας άρχοντες γύρισαν φορτσαρισμένοι από τις καλοκαιρινές τους διακοπές και είπαν να ξεσπάσουν στα μούτρα μας. Να πω πως όσες φορές έχω παρακολουθήσει το δημοτικό συμβούλιο θλίβομαι για το επίπεδο και το χάος που επικρατεί τα τελευταία χρόνια με τους δημοτικούς συμβούλους να παλεύουν ποιος θα φωνάξει δυνατότερα το διάστημα που είναι οι δημοσιογράφοι και οι κάμερες μέσα… Μετά ως δια μαγείας όλα χάνουν το ενδιαφέρον τους και οι άρχοντές μας αποσύρονται για κανένα τσιγαράκι κανα καφεδάκι…κλπ Tέλος πάντων...

Θα προσπεράσω τα ζητήματα που προκάλεσαν τις τάσεις (προσλήψεις στην Ανακλύκλωση, εκδηλώσεις ΔΗΚΕΚ κλπ) και θα έρθω στον κοινό τόπο στο σημείο που οι απόψεις συγκλίνουν με μαγικό τρόπο. Πίσω από το σημαιάκι του κόρνερ δηλαδή. Γιατί ο θεός της μπάλας έκανε πάλι το θαύμα του … το μέγα ζήτημα της κατασκευής της Ανατολικής κερκίδας του γηπέδου λοιπόν είναι ένα θέμα στο οποίο όλοι σκύβουν με κατανόηση και θέλουν να βάλουν το χεράκι τους ή το ποδαράκι τους καλύτερα … να βοηθήσουν για να λυθεί επιτέλους αυτό το ακανθώδες και κρίσιμο για το μέλλον του τόπου θέμα… Όλοι λοιπόν στο πλευρό της ΑΣΑ και του ανώνυμου (ή επώνυμου) φιλάθλου της που μπορεί πλέον να κατέβει από την «κουρουμπλιά» που βρισκόταν χρόνια τώρα για να τηράει την ΑΣΑ από ψηλά (ο συμβολισμός της καθόδου από το δέντρο ορκίζομαι είναι τυχαίος) και να ανέβει στην Ανατολική κερκίδα και μετά μπορεί να κοιμηθεί ήσυχος με τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Ίσως λοιπόν δεν είναι τυχαία η ποδοσφαιροποίηση του Δημοτικού μας Συμβουλίου… Πάντως είναι απαράδεκτος ο λαϊκισμός που επικρατεί και η παντελής έλλειψη σοβαρότητας για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου θέματος ενώ κανείς δεν τολμά για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους να αρθρώσει λογική σκέψη και λόγο μπροστά στους φιλάθλους που έφτασαν στο σημείο να μεταφέρουν την ατμόσφαιρα της κερκίδας στην Αίθουσα του Δημ. Συμβουλίου αβασάνιστα… Δεν είναι δυνατό πάντως να υπάρχουν τόσο τραγικές ελλείψεις στην περιοχή μας από πλευράς αθλητικών υποδομών και να ασχολούνται όλοι με τόση ζέση με την κερκίδα και μόνο. Από τη μια πλευρά να έχουμε καθημερινά δημοσιεύματα για την κερκίδα, να ζούμε όλο αυτό το χάος, να βλέπουμε τόσα ποδοσφαιρικά γήπεδα με νυχτερινό φωτισμό που ελάχιστα ως καθόλου χρησιμοποιείται, και να έχουμε ένα άθλιο δημοτικό γυμναστήριο, ένα ανεπαρκέστατο και εχθρικό προς τους πολίτες κολυμβητήριο, προγράμματα μαζικού αθλητισμού που γίνονται μόνο για τα μάτια του κόσμου με τους γυμναστές τους να μας έχουν γραμμένους στα παλιάς τους τα STAN SMITH και… και… και...
Τελικά μήπως όμως και στις περισσότερες εκφάνσεις της ζωής μας δεν επικρατεί η ποδοσφαιρική αισθητική, μήπως δεν αδειάζουν οι πόλεις μας μόλις έχει ένα υποτιθέμενα κρίσιμο ποδοσφαιρικό αγώνα; Ποιος συμπολίτης ή αιρετός ενδιαφέρεται για το αν στην πινακοθήκη μας λόγου χάρη βαράνε μύγες και έχει να γίνει εκδήλωση από του Αγίου κούκου, αλλά όχι παιδιά για την ομάδα μας, για τα παλληκάρια μας, για την κερκίδα όλοι να συμβάλλουν… Εμπρός λοιπόν παλληκάρια στον αγώνα πάμε μαζί …. Παράτσα τα ουίσκια κ τα τσίπρα κ για την ΑΣΑ ένα μονου ειπα να την ειδώ στην Α Εθνική κ ας πλατσιανιέμαι καταί ως του προυί…