Γειά σου τσολιά μου !!! (Μέρος 1ο)

Ο πολιτισμός αυτής της πόλης αρχίζει και τελειώνει με τον τσολιά. Και με την καραγκούνα. Η μόνη πολιτιστική δραστηριότητα που αξίζει προστασία, προβολή, χρηματοδότηση. Η μόνη που φέρνει ψήφια. Τα τσολιαδάκια βρε, τα τσολιαδάκια!!! Ποιος μπορεί να τα κατηγορήσει ποιος τολμάει να εναντιωθεί στα τσολιαδάκια? Στην καρικατούρα λεβεντιάς, κεφιού και ζωντανού πολιτισμού ? Στην Έφη Θώδη?

Όπως τότε, την αλήστου μνήμης εποχή της επταετίας. Σαν να μην πέρασε μια μέρα που ο λεβέντης δικτάτωρ ξεδίπλωνε το ταλέντο του στον τσάμικο. Με την φροντίδα μιας επαρχιώτικης νομενκλατούρας, λαϊκίστικης, αντιδραστικής, οπισθοδρομικής, βαθύτατα συντηρητικής, κακόγουστα εθνοκεντρικής, εθνοσωτήρων, χορεύουμε με άθλιας ποιότητας στολές και μουσική παραμορφωμένων ντεσιμπέλ πάνω στο πτώμα κάθε σύγχρονης δημιουργίας.
Όχι όμορφα, όχι απλά, όχι αυθόρμητα, όχι σιγανά, όχι ουσιαστικά, όχι από έρωτα, όχι από χαρά, ούτε από σεβντά, όχι γιατί τους το έμαθε η γιαγιά, όχι για να τις καμαρώσει ένα αγόρι. Είναι σε χορευτικό. Ανεβαίνουν σε εξέδρα. Στριφογυρνάνε. Δεν καταλαβαίνουν τα λόγια, δεν ξέρουν τους στίχους, δεν μαγεύονται από τους γύφτους στα ηχεία. Νάνε καλά αυτοί οι γύφτοι, οι μόνοι αυθεντικοί τύποι στο σκηνικό, που το λαλάνε ακόμα κι έτσι δεν ψόφησε η παράδοση και δεν μας άφησε χρόνους… Και οι γονείς χειροκροτάνε. Κάνανε το καθήκον τους δια την διατήρησην του ελληνικού πολιτισμού. Καραγκούνα φορ εβερ!!!
Αγαπητέ γονέα.
Μην γελοιοποιείς το παιδί σου. Μην του φοράς στολές από φόδρα, εκτός αν είναι αποκριές. Μην το ντύνεις τσολιά αν δεν είναι 25η Μαρτίου. Αν θες να μάθει να χορεύει καραγκούνα, δείξ’ του εσύ. Τράβατο στο παγκύρι στο χωριό. Πάρτο στο γάμο. Χόρεψε στο σπίτι, τραγούδα ένα δημοτικό. Ας του πει η γιαγιά ο παππούς ένα τραγούδι. Ας ντυθεί ρογκατσάρι με προβιά, νύφη και γαμπρός. Αυτό είναι το λαϊκό, αυτό είναι το παραδοσιακό αυτό είναι το βιωμένο αυτό πρέπει να διατηρήσεις, αυτό που έχεις σπίτι σου!!!

Αυτά για σήμερα τσολία μου, άντε και καλές αποκριές.